Rys historyczny

Chór mieszany „Harfa” przy kościele Matki Boskiej Szkaplerznej w Imielinie istnieje od 1961 roku, jednak udokumentowane tradycje śpiewacze miejscowości sięgają okresu międzywojennego. W latach dwudziestych istniało w Imielinie ponad 100-osobowe Towarzystwo Śpiewacze im. Ignacego Jana Paderewskiego. Zachowała się fotografia z uroczystości poświęcenia sztandaru tegoż towarzystwa z 14.04.1929 roku.
W drugiej połowie lat 30-tych działał w Imielinie chór męski „Sokół”, którego kierownikiem był Józef Drobiec, zaś po wojnie, w roku 1947 ówczesny organista Robert Wieczorek założył przy parafii M.B.Szkaplerznej chór żeński. W latach 1955-58 kolejny zespół, już mieszany, prowadził ksiądz wikary Bolesław Brząkalik. Po jego odejściu z Imielina chór ten śpiewał jeszcze sporadycznie pod dyrekcją R. Wieczorka. Pod koniec lat 50-tych i w latach 60-tych funkcjonował folklorystyczny zespół wokalno-instrumentalny, kierowany przez wspomnianego J.Drobca.
W roku 1961 posadę organisty w Imielinie objął Bronisław Fabia (1929 – 1991) –muzyk, pedagog, człowiek całym sercem oddany sztuce i kształceniu młodego pokolenia. Ogromną rolę przywiązywał do umuzykalnienia przez śpiew. Nawet ci, którzy uczyli się u niego gry na instrumentach, musieli obowiązkowo śpiewać różnego rodzaju ćwiczenia emisyjne i solfeżowe. Nic więc dziwnego, że jednym z pierwszych posunięć B. Fabii po objęciu posady w Imielinie, było założenie chóru – jesienią 1961 roku. Początkowo był to niewielki chór męski, który z czasem rozrósł się do ok 50-osobowego zespołu, w którym śpiewali też kilkunastoletni chłopcy.
Pewne ograniczenia repertuarowe związane ze specyfiką chórów męskich spowodowały, że w roku 1971 Bronisław Fabia zdecydował się na rozbudowę zespołu o głosy żeńskie i założenie chóru mieszanego. Od połowy lat 70-tych wprowadził też zwyczaj śpiewania w każdą niedzielę i święto kościelne. Wyszedł z prostego założenia – każdy członek chóru i tak w niedzielę idzie do kościoła. Wobec tego wystarczyło umówić się na jedną, określoną mszę św. i wspólnie coś zaśpiewać. Nie chodziło oczywiście o żadne koncerty, ale o towarzyszenie i urozmaicenie liturgii. Zwyczaj ten przetrwał do dzisiaj i, jak się okazało, bardzo pomógł scementować zespół, utrzymać go w dobrej kondycji artystycznej.
W drugiej połowie lat 70-tych rozpoczęły się pierwsze wyjazdy koncertowe chóru do ościennych miejscowości – Dziećkowic, Chełmu Śl., Bierunia, Mysłowic, Oświęcimia i in. W związku ze wzbogaceniem zespołu o głosy żeńskie, repertuar „Harfy” rozszerzył się o pozycje dotychczas niemożliwe do wykonania. Obok użytkowych pieśni liturgicznych, pojawiały się stopniowo coraz trudniejsze arcydzieła klasyki polskiej i obcej. Punktem zwrotnym w rozwoju artystycznym zespołu była pierwsza pielgrzymka Ojca Św. Jana Pawła II do Ojczyzny (1979). Chór został wówczas poproszony, aby wspólnie z zespołami z Chełmu Śl., Bierunia, Oświęcimia i in. śpiewać podczas nabożeństwa na terenie byłego obozu zagłady Auschwitz-Birkenau. Wielomiesięczne próby, udział w występie kilkusetosobowego chóru w obecności Papieża, cała atmosfera tego wydarzenia – stały się czynnikiem ogromnie mobilizującym członków „Harfy” do dalszej pracy. Ponadto, w tym samym roku 1979, po ukończeniu studiów muzycznych, asystentem Bronisława Fabii został dotychczasowy akompaniator Roman Jochymczyk, stając się z czasem kierownikiem artystycznym zespołu (formalne kierownictwo zespołu R. Jochymczyk objął po śmierci B. Fabii, w 1991 roku).
 
Ważną datą w historii chóru „Harfa” był rok 1983. Wtedy zespół po raz drugi śpiewał dla Ojca Św. – w czerwcu, podczas Mszy Św. w Katowicach-Muchowcu.
Natomiast w grudniu tegoż roku po raz pierwszy wyjechał z koncertami za granicę – do Holandii (Apeldoorn, Berlicum, Nijmegen, Utrecht) i Niemiec (Bocholt). Dwa lata później (1985) nastąpił kolejny wyjazd do Bocholtu, później do Austrii (Mauthausen – 1986) i kolejno do Niemiec, Holandii, Belgii, Słowacji, Ukrainy i Włoch (m.in. Steinweiler, Breitenbach, Oberhausen, Arhnem, Zeist, Utrecht, Liége, Banneux, Rzym , Loretto ). Po 2000 roku „Harfa” wielokrotnie śpiewała m.in. w Augsburgu, Neuburg am der Donau, Oberhausen, Sonthofen w Alpach i w wielu innych miejscowościach. W latach 2017 – 19 chór trzykrotnie koncertował na Węgrzech – w Budapeszcie, Győr i Sopron oraz w Wiedniu w tamtejszej polskiej parafii pw. Św. Krzyża. W sumie chór „Harfa” 37 razy wyjeżdżał za granicę dając ponad 200 koncertów w takich krajach jak: Austria, Belgia, Holandia, Niemcy, Włochy, Czechy, Słowacja, Litwa, Ukraina. Zespół był czasem zapraszany przez charytatywne organizacje pozarządowe (np. Pax Christi w Holandii), władze samorządowe (Phorzheim w Niemczech), ale najczęściej przez katolickie parafie i chóry (m.in. Mauthausen w Austrii, Steinweiler, Bocholt, Oberhausen w Niemczech). W organizacji tych pierwszych wojaży nieocenioną rolę odegrał wielki sympatyk i nieformalny impresario zespołu Józef Starczynowski (1930 -2001), a także prezes PSKS Wiesław Gwiżdż (1934 – 2008) . Jednym z niezapomnianych wyjazdów była pielgrzymka do Rzymu (listopad 1996), kiedy to chór śpiewał m.in. dla Ojca Św. podczas audiencji w auli Pawła VI w Watykanie. Wystąpił również w Asyżu i w Loretto. Kolejne zagraniczne wojaże chóru to dwukrotne wyjazdy do Pforzheim (Badenia-Wirtembergia), które było miastem partnerskim Imielina, a także okolicznych miejscowości – Breitenbach, Steinweiler i in. (2008 rok i lata późniejsze). Jak przystało na zespół działający przy kościele maryjnym, „Harfa” często śpiewała właśnie w maryjnych sanktuariach. Oprócz polskich (wielokrotnie Częstochowa, Piekary Śl., Kalwaria Zebrzydowska, Płoki, Gietrzwałd i in.) także w zagranicznych, np. w Kevelaer w Niemczech i w Banneux w Belgii. Kilkakrotnie wystąpiła także w gmachu parlamentu i w kościołach warszawskich. Wyjazdy te, oprócz niezaprzeczalnych walorów turystyczno-towarzyskich, przede wszystkim mobilizowały do pracy, podnoszenia poziomu artystycznego, poszerzania repertuaru, co sprawiło, że pod koniec lat 80-tych „Harfa” zaczęła być uznawana za jeden z najlepszych chórów kościelnych w diecezji, a później archidiecezji katowickiej. Efektem były zaproszenia na kolejne koncerty, nagrania itd. Oczywiście „Harfa” w rewanżu przyjmowała również rewizyty gości zza granicy. W Imielinie i okolicach śpiewały chóry z Mauthausen, Bocholtu i Zeist (każdy z nich gościł u nas dwa razy) oraz ze Lwowa i Karviny.

W roku 1989 rozpoczęła się ożywiona współpraca z katedrą Chrystusa Króla w Katowicach. Chór wystąpił tam z wieloma koncertami, śpiewał na pogrzebie biskupa Herberta Bednorza, podczas ingresu nowego ordynariusza – biskupa Damiana Zimonia, wykonał „Mszę koronacyjną” W.A.Mozarta w czasie uroczystości odpustowych. W latach późniejszych jeszcze wielokrotnie śpiewał w katedrze zapraszany przez ks. arcybiskupa. W tym okresie zespół często współpracował z gościnnymi dyrygentami – Zofią Kostorz i Krzysztofem Kagańcem – organistą katedralnym.

Rok 1989 to też początek działalności fonograficznej „Harfy”. Zespół nagrał w Filharmonii Śl. kasetę wideo z kolędami dla firmy ITI, przeznaczoną dla polonii amerykańskiej i australijskiej. Pozostały dorobek fonograficzny chóru przedstawiają się następująco:
– 1990 – kaseta z Mszą C-dur „Koronacyjną” W. A. Mozarta, oraz z muzyką polską
dla holenderskiej firmy Plenum
– 1992 – kaseta z kolędami pt. „Witaj Jezu ukochany”
– 1998 – płyta CD z Mszą „Koronacyjną” Mozarta i Mszą C-dur op. 86 L.v.Beethovena
– 1999 – płyta CD z kolędami pt. „Radosna Nowina”
– 2003 – płyta CD z pieśniami maryjnymi pt. „Witaj Pani”
– 2012 – płyta CD pt. „Te Deum” z okazji 100-lecia kościoła w Imielinie
– liczne audycje radiowe i telewizyjne

Z wyjątkiem nagrania wideo dla ITI (1989), wszystkie pozostałe zrealizowane zostały w kościele parafialnym w Imielinie przez ekipę techniczną Polskiego Radia z Katowic.
„Harfa” została także laureatem wielu konkursów i przeglądów, z których najważniejsze to:
– Mysłowicki Przegląd Chórów im. A. Chlondowskiego – I miejsce (1993)
– Przegląd Pieśni Wielkopostnych i Wielkanocnych – I miejsce (1996)
– Tyskie Wieczory Kolędowe – I miejsce (1997)
– Nagroda Starosty Bieruńsko-Lędzińskiego „Clemens pro Cultura” (2001)

W 2021 roku chór parafialny „Harfa” obchodził jubileusz 60-lecie istnienia. 21 listopada 2021 w kościele M. B. Szkaplerznej w Imielinie została odprawiona uroczysta Msza Św., był też zaplanowany koncert jubileuszowy, jednak z powodu pandemii musiał zostać odwołany. Odbył się dopiero 23 kwietnia 2022 roku z udziałem chóru, solistów i Gliwickiej Orkiestry Kameralnej.
Z okazji tego jubileuszu chór „Harfa” został odznaczony przez Marszałka Sejmiku Śląskiego Jana Kawuloka Złotą Odznaką „Za Zasługi dla Województwa Śląskiego”.
 

Repertuar chóru „Harfa” obejmuje przede wszystkim użytkową muzykę liturgiczną, tzn. ok. 50 pieśni maryjnych, 20 eucharystycznych, kilkadziesiąt okolicznościowych, 70 kolęd i in. Oprócz tego zespół wykonuje arcydzieła klasyki światowej takich kompozytorów jak: Bach, Haendel, Telemann, Mozart, Beethoven, Mendelssohn, Rossini, Verdi, Gounod, Bruckner, Elgar, Ola Gjeilo i in. oraz sporo muzyki polskiej. Osobny dział stanowią wielkie formy wokalno-instrumentalne: Msza C-dur „Koronacyjna” W.A.Mozarta, Msza C-dur op. 86 L.v.Beethovena, fragmenty oratorium „Mesjasz” J.F.Haendla, Magnificat J. S. Bacha, Gloria A. Vivaldiego i in. (patrz: Repertuar Chóru „Harfa”).


Obecnie chór „Harfa” liczy około 30 członków.

Dyrygentem i akompaniatorem jest Roman Jochymczyk.